ชีวิตอาจเต็มไปด้วยทุกข์ แต่ก็เต็มไปด้วยสิ่งงดงามน่าอัศจรรย์ด้วย ดังเช่น ฟ้าคราม สายแดด และนัยน์ตาของเด็กน้อย อย่าเพ่งเล็งแต่ด้านทุกข์ … เราต้องสัมผัสด้านงดงามน่าอัศจรรย์ของชีวิตด้วย ทั้งหมดล้วนอยู่ในเราและรอบๆตัวเรา.. ทุกเวลาและสถานที่… หากเราไร้สุข ขาดสันติภายในใจ … ย่อมไม่อาจแบ่งปันสันติและความสุขกับผู้อื่นได้… แม้เขาจะเป็นคนที่เรารักและอยู่ร่วมชายคาเดียวกันก็ตาม แต่ถ้าเรามีสันติสุข… เราจะยิ้มและแย้มบานได้อย่างดอกไม้… ทุกคนในครอบครัวตลอดรวมถึงสังคม… …จะได้รับอานิสงส์จากสันติภาวะของเรา เราต้องพยายามเป็นพิเศษหรือไม่ในการชื่นชมความงามของฟ้าคราม เราต้องฝึกเสียก่อนจึงจะดื่มด่ำความงามดังกล่าวได้กระนั้นหรือ เปล่าเลย… เราดื่มด่ำได้ทันที… แต่ละวินาทีของชีวิต เราสามารถดำเนินไปเยี่ยงนี้ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน เวลาใด… เราสามารถชื่นชมสายแดด ชื่นชมการปรากฎอยู่ของกันและกัน หรือกระทั่งชื่นชมความรู้สึกขณะหายใจได้ เราไม่จำเป็นต้องไปชื่นชมฟ้าครามถึงเมืองจีน ไม่จำเป็นต้องดั้นด้นไปถึงอนาคตเพื่อจะชื่นชมลมหายใจ เราสามารถสัมผัสทั้งหมดนั้นได้เดี๋ยวนี้… คงเป็นเรื่องน่าเสียดายถ้าเราตระหนักเห็นแต่ด้านที่เป็นทุกข์… _______________________________________________ จอห์น เวลวู้ด บรรณาธิการภาษาอังกฤษ, ร.จันเสน แปล, พจนา จันทรสันติ บรรณาธิการ. “ปาฏิหาริย์อันเรียบง่าย”. กรุงเทพฯ:โกมลคีมทอง. 2546. หน้า 136-137.