คุณหนิง ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ อยู่จังหวัดแพร่ ไม่ีมีความรู้ด้านก่อสร้างส
“ผ่านไปแล้ว 165 วัน…ในที่สุดบ้านดินที่ทำเองเป็นครั้งแรก ก็เสร็จซะที..เย้” หากใครที่ติดตามตั้งแต่ตอนแรกๆ ก็จะทราบว่าที่มาของการสร้างบ้านหลังนี้ เนื่องมาจากว่า อิฉันไปเที่ยวไหนไม่ได้ถึง 200 วัน ก็เลยอยากทำอะไรที่เคยฝันไว้มานานแล้วดูซะที…. ต้องขอบคุณโชคชะตา ที่ทำให้มีโอกาสได้ทำในสิ่งที่ไม่ใช่แค่เพียงการสร้างบ้านหลังหนึ่ง…..เท่านั้น บ้านดินหลังนี้ สร้างขึ้นมาด้วยสองมือสองเท้าของคนธรรมดา ไม่มีความรู้เรื่องการก่อสร้างมาก่อน ทุกอย่างค้นหาจากหนังสือและอินเตอร์เนต เคยอยากจะไปอบรมมาก่อน แต่เวลาก็ไม่ค่อยจะอำนวย ตลอดเวลาที่ทำบ้านดิน…ไม่รู้ทำไม ไม่เคยรู้สึกเบื่อหรือคิดอยากล้มเลิกกลางคันเลย แม้แต่ครั้งเดียว ทั้งๆที่รู้ว่ามันจะต้องเหนื่อยอีกมาก ทุกเช้าที่ตื่นขึ้นมาย่ำดิน ก่ออิฐ ฉาบ หรือทาสี มันรู้สึกมีความสุข รอคอยว่าอยากให้ถึงตอนเช้าเสียที ความรู้สึกเวลาที่เฝ้ามองดูบ้านที่จ้างให้คนอื่นทำจนเสร็จ เทียบกันไม่ได้เลยกับการได้เห็นบ้านที่ทำขึ้นมาเอง ค่อยๆเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมา การสร้างบ้านหลังนี้ทำให้รู้ว่า…. ใครๆก็ทำบ้านดินได้ด้วยตัวเอง แต่ที่สำคัญกว่าคือ การที่ได้เห็นคนรอบๆ ตัวเรามาช่วยทำสิ่งนี้ด้วยกัน และมันก็ดีมากๆ…เวลาที่เราเห็น้มันเสร็จพร้อมๆกัน
แหล่งข้อมูล : http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=mudhouse&month=04-2010&date=22&group=1&gblog=6 https://www.facebook.com/photo.php?fbid=449353051781941&set=a.104908806226369.2095.100001217502934&type=1&theater